ΚΗΛΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

ΚΗΛΗ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΙΛΙΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ - ΚΗΛΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) στη μέση

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι μια πάθηση που παρουσιάζεται σε οποιοδήποτε σημείο κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, αλλά συνήθως εμφανίζεται χαμηλά στην πλάτη. Είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες πόνου στην πλάτη, πόνου στα κάτω άκρα (πόδια) ή ισχιαλγίας.

Μεταξύ 60% και 80% των ανθρώπων θα νιώσουν πόνο στην μέση σε κάποια στιγμή τη ζωή τους. Για ορισμένους από αυτούς, ο πόνος στην μέση προέρχεται από κήλη σε δίσκο ανάμεσα σε δύο σπονδύλους (μεσοσπονδύλιος δίσκος).

Κάθε δίσκος είναι ουσιαστικά ο σύνδεσμος που κρατά τους σπονδύλους ενωμένους (επιτρέποντας μία μικρή κίνηση του σπονδύλου, καθώς και βοηθά στην απορρόφηση των κραδασμών π.χ. από το βάδισμα) και αποτελεί μέρος της άρθρωσης της σπονδυλικής στήλης.

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στη μέση μπορεί και να ερεθίζει ένα κοντινό νεύρο, ενώ ανάλογα με την θέση της, τα συμπτώματα είναι πόνος, μούδιασμα ή αδυναμία στα άκρα.

Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν συμπτώματα από την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στην μέση (δισκοκήλη). Η χειρουργική επέμβαση δεν είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του προβλήματος , στις περισσότερες περιπτώσεις ασθενών.

Συμπτώματα

Συνήθως η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου εμφανίζεται στη μέση και στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης (πλάτη). Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το πού βρίσκεται ο πάσχων δίσκος και αν η κήλη πιέζει νεύρο ή νευρική ρίζα της σπονδυλικής στήλης. Συνήθως επηρεάζουν τη μία πλευρά του σώματος.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα που υποδηλώνουν κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στη μέση είναι:

• Πόνος στα πόδια. Στην κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στη μέση συνήθως ο ασθενής αισθάνεται τον περισσότερο πόνο στους γλουτούς, το μηρό και τη κνήμη. Μπορεί επίσης να αισθάνεται πόνο στο πέλμα ή σε μέρος αυτού. Ο ασθενής συνήθως πονάει όταν κάθεται σε συγκεκριμένες θέσεις ή μετά από συγκεκριμένες δραστηριότητες (σήκωμα βάρους, πεζοπορία, αθλητικές ασκήσεις). Ο πόνος συχνά περιγράφεται ως οξύς ή αίσθημα καύσους.
• Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα. Τα άτομα που έχουν κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) συχνά νιώθουν μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στο μέρος του σώματος που εξυπηρετείται από τα προσβεβλημένα νεύρα.
• Αδυναμία. Οι μύες που συνδέονται με τα πάσχοντα νεύρα έχουν την τάση να αδυνατίζουν. Αυτό μπορεί να επηρεάσετε την ευστάθεια των ασθενών ή την ικανότητά τους να σκύβουν ή να σηκώνουν αντικείμενα.

Αιτίες

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) είναι συχνότερα το αποτέλεσμα μιας σταδιακής φθοράς που σχετίζεται με τη γήρανση και ονομάζεται εκφυλισμός δίσκου. Με την ηλικία, οι δίσκοι ανάμεσα στου σπονδύλους, γίνονται λιγότερο ευέλικτοι και είναι πιο επιρρεπείς σε ρήξη, ακόμη και μετά από μικρή καταπόνηση ή συστροφή του κορμού.

Οι περισσότεροι ασθενείς δεν μπορούν να εντοπίσουν την αιτία της κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) στη μέση τους. Μερικές φορές, η χρήση των μυών της πλάτης αντί των μυών του ποδιού και του μηρού για την ανύψωση βαριών αντικειμένων μπορεί να οδηγήσει σε κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη), όπως και η περιστροφή κατά την ανύψωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις ένας τραυματισμός, όπως από πτώση ή χτύπημα στην πλάτη, είναι η αιτία.

Σπανιότερα, η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να συμπιέσει όλο το νωτιαίο κανάλι, συμπεριλαμβανομένων όλων των νεύρων της ιππουρίδας. Σε αυτή τη περίπτωση, είναι απαραίτητη χειρουργική επέμβαση για την αποφυγή μόνιμης αδυναμίας ή παράλυσης.

Συνοψίζοντας, παράγοντες που μπορούν να επηρεάζουν ή προκαλούν κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στη μέση είναι:

• Βάρος. Το υπερβολικό σωματικό βάρος προκαλεί επιπλέον πίεση στους δίσκους στη μέση και στο κάτω μέρος της πλάτης.
• Επάγγελμα. Όσοι εργάζονται σε τομείς που απαιτούν έντονη σωματική άσκηση, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν προβλήματα στη μέση και την πλάτη. Η επαναλαμβανόμενη ανύψωση, τράβηγμα, ώθηση, κάμψη προς τα πλάγια και στρίψιμο της μέσης αυξάνει τον κίνδυνο για κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) στη μέση.
• Κληρονομικότητα. Υπάρχει μερίδα ασθενών που κληρονομική προδιάθεση για την εμφάνιση κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) στη μέση.
• Κάπνισμα. Υπάρχει η πεποίθηση ότι το κάπνισμα μειώνει την οξυγόνωση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, προκαλώντας γρηγορότερη φθορά στους καπνιστές σε σύγκριση με τους μη καπνιστές .

Διάγνωση

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός ελέγχει την πλάτη και τη μέση του ασθενούς για να προσδιορίσει την προέλευση του πόνου, τοποθετώντας το ασθενή σε ύπτια θέση, κινώντας τα πόδια του σε διάφορες θέσεις.

Ο γιατρός, ανάλογα με την περίπτωση, θα χρειαστεί να ελέγξει τα αντανακλαστικά, τη μυϊκή δύναμη, το περπάτημα, τη αίσθηση στα πόδια και τα πέλματα (όπως, για παράδειγμα, τσίμπημα). Εκτός από την φυσική εξέταση του ασθενούς, απαραίτητο είναι το ιατρικό ιστορικό για τη διάγνωση. Ο γιατρός για να καταλήξει στην διάγνωση, Εάν ο γιατρός υποψιάζεται άλλη πάθηση ή χρειάζεται να δει ποια νεύρα επηρεάζονται, μπορεί να παραγγείλει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις.

• Ακτινογραφίες: στις απλές ακτινογραφίες δεν απεικονίζεται η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, αλλά μπορούν να αποκλείσουν άλλες αιτίες πόνου στην πλάτη, όπως λοίμωξη, την παρουσία καρκινικού όγκου, προβλήματα ευθυγράμμισης της σπονδυλικής στήλης ή σπασμένο οστό.
• Αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία: με αυτές τις απεικονιστικές εξετάσεις, ο γιατρός μπορεί να επιβεβαιώσει τη θέση της κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) και να δει ποια νεύρα επηρεάζονται.
• Ηλεκτρομυογράφημα: αυτή η εξέταση πραγματοποιείται για να εκτιμηθεί η λειτουργία των περιφερειακών νεύρων και των μυών της σπονδυλικής στήλης, όπως ποια νεύρα της μέσης πάσχουν και πόσο, αν η βλάβη είναι πρόσφατη ή παλαιά και άλλες πληροφορίες, χρήσιμες για την διάγνωση.

Θεραπευτική αγωγή

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως τροποποίηση των καθημερινών δραστηριοτήτων του ασθενούς, όπως την αποφυγή κινήσεων που προκαλούν τον πόνο στη μέση, καθώς και λήψη παυσίπονων φαρμάκων για τον πόνο. Με συντηρητική αγωγή οι περισσότεροι ασθενείς ανακουφίζονται μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Συνήθως, ο γιατρός μπορεί να προτείνει φαρμακευτική αγωγή, και πιο συγκεκριμένα:

• Παυσίπονα, μη συνταγογραφούμενα φάρμακα. Εάν ο πόνος στη μέση είναι ήπιος έως μέτριος, φάρμακα όπως η ακεταμινοφαίνη , η ιβουπροφαίνη και η νατριούχος ναπροξένη ανακουφίζουν από τα συμπτώματα και λειτουργούν κατασταλτικά σε περίπτωση φλεγμονής.
• Ενέσεις κορτιζόνης. Εάν ο πόνος στη μέση δεν βελτιωθεί με παυσίπονα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ενέσιμο κορτικοστεροειδές, που χορηγείται στην περιοχή γύρω από τα νωτιαία νεύρα.

Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή και εκτιμώντας την κατάσταση του ασθενούς, ο γιατρός μπορεί να προτείνει επιπρόσθετες αγωγές, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων ή να προχωρήσει σε πιο δραστική λύση, όπως η χειρουργική επέμβαση. Πιο αναλυτικά:

• Μυοχαλαρωτική αγωγή. Συνήθως χορηγούνται για την αντιμετώπιση των μυϊκών σπασμών.
• Φυσικοθεραπεία. Ο γιατρός, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί προτείνει φυσικοθεραπεία για την αντιμετώπιση του πόνου στη μέση. Ο φυσιοθεραπευτής, σε συνεργασία με τον γιατρό, διαμορφώνουν εξειδικευμένο πρόγραμμα για τον ασθενή με ασκήσεις και στάσεις σώματος τον πόνο στη μέση από κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη).
• Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλης). Εάν οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν να βελτιώσουν τα συμπτώματά μετά από έξι εβδομάδες, ο γιατρός μπορεί να προτείνει χειρουργική επέμβαση, αν και αυτό ισχύει ειδικά εάν ο ασθενής συνεχίσει να έχει: συνεχή και διαρκή πόνο, μούδιασμα ή αδυναμία στη μέση, δυσκολία στο περπάτημα ή κατά το βάδισμα, απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι χειρουργοί αφαιρέσουν μόνο το προεξέχον τμήμα του δίσκου. Σπάνια, ολόκληρος ο δίσκος πρέπει να αφαιρεθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι σπόνδυλοι πρέπει να συντηχθούν με μόσχευμα οστού. Για να επιτραπεί η διαδικασία σύντηξης οστών, η οποία διαρκεί μήνες, τοποθετείται μεταλλικό υλικό στη σπονδυλική στήλη για να παρέχει σταθερότητα στη σπονδυλική στήλη. Σπανιότερα, ο χειρουργός μπορεί να προτείνει την εμφύτευση ενός τεχνητού δίσκου.

Οζονοθεραπεία

Η θεραπεία με όζον είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες που διατίθενται σήμερα. Η χορήγηση ιατρικού όζοντος έχει αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα. Η επίδραση του όζοντος στην κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου οδηγεί στην συρρίκνωση της κήλης που πιέζει τις νευρικές ρίζες της σπονδυλικής στήλης, μειώνει τη φλεβική στάση που προκαλείται από τη συμπίεση των αγγείων, βελτιώνει την τοπική μικροκυκλοφορία του αίματος και αυξάνει την παροχή οξυγόνο στον δίσκο. Η θεραπεία με όζον είναι γνωστή ως μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία για την ανακούφιση από τον οξύ και χρόνιο πόνο στη μέση.

Είναι περισσότερα πλεονεκτήματα για τη θεραπεία του πόνου στην μέση από την φαρμακευτική αγωγή με ενέσιμα.

Η θεραπεία με όζον για την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη) θεωρείται καλύτερη εναλλακτική θεραπεία στην Ευρώπη και την Ασία ήδη από την δεκαετία του 1980. Διάφορες ιατρικές έρευνες σχετικά με τη θεραπεία με όζον κατέληξαν ότι το 65% έως 80% των ασθενών μείωσαν τα συμπτώματα της κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στη μέση μετά τη θεραπεία. Επιπλέον, και αναμφισβήτητα εξίσου σημαντικό με το ποσοστό επιτυχίας, οι ασθενείς αντιμετώπισαν λίγες επιπλοκές με τη θεραπεία με όζον.

Ποια είναι η διαδικασία;

Στον ασθενή χορηγείται με ενδοδισκική ένεση όζοντος σε κατάλληλη συγκέντρωση. Η οξειδωτική δράση του όζοντος συρρικνώνει το δίσκο και απομακρύνει την κήλη μακριά από το ερεθισμένο νεύρο. Κατά συνέπεια, η κήλη περιορίζεται και αυτό, με τη σειρά του, μειώνει τον πόνο που νιώθει ο ασθενής στη μέση.

Η μαγνητική τομογραφία είναι απαραίτητη και χρησιμοποιείται για την ακριβή καθοδήγηση της βελόνας. Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 20 λεπτά. Στο τέλος της συνεδρίας, ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του και του συστήνεται ξεκούραση. Ο αριθμός των συνεδριών καθορίζεται από την θεράποντα γιατρό, κατά περίπτωση. Οφέλη της θεραπείας με όζον

Εκτός από ελάχιστα επεμβατική (ανάλογα με το περιστατικό) έχει συγκεκριμένη αριθμό συνεδριών, έχει μικρότερο χρόνο αποκατάστασης, χαμηλότερο ποσοστό επιπλοκών και μικρότερο κόστος από τη χειρουργική επέμβαση, και –το σημαντικότερο - είναι μια διαδικασία χωρίς πόνο.